Vilten
Het (ver)vilten is een eeuwenoude ambacht, maar de associatie die het “vroeger” had (dat vilt vooral iets van en voor alternatieve, stoffige oude grijze wollen sokken types was) is er inmiddels helemaal af. Vilt wol wordt nu vooral omschreven als een mooi, zacht, warm en bovenal natuurlijk materiaal. Vilt is ook nog eens een ademend en waterafstotend materiaal. Lont wol is inmiddels in veel verschillende frisse en heldere kleuren te verkrijgen. Vilt is te verwerken tot kunst objecten, kleding, knuffels, tassen, interieur, wandbekleding, kussenhoezen, vloerkleden, omslagdoeken, sjaals, hoeden, sierraden, etc.
De wol die voor het vilten gebruikt kan worden is voornamelijk afkomstig van het schaap. Verschillende soorten schapenrassen of alpaca’s maken dat er ook verschillende structuren en kwaliteiten in wol zijn.
Hoe werkt het (nat vilten)?
Voor de natte vilt techniek gebruik je groene zeep of olijfzeep, noppenfolie, lont wol of naaldvilt en warm water. Wol kan door sop, warmte en wrijving vervilten. Dit komt doordat de schubben van de wol in elkaar haken. Wol kan erg veel (zeep)water opnemen en wordt hierdoor elastisch en rekt uit. Als je de wol in deze natte toestand rolt of wrijvend in beweging brengt, dan haken de schubben aan het vezeloppervlak van de wol in elkaar haken. De wol krimpt als het ware in elkaar, denk hierbij maar eens aan een wollen trui die te heet is gewassen.
Irene de Wolf heeft mij de liefde voor het werken met vilt aangereikt. Zij is, naast een geweldig en veelzijdig mens, voor mij een groot inspirator voor wat betreft het vrijer en experimenteel werken met vilt.
"Creativiteit zit hem niet in dat wat je al weet of kent, maar juist in oog hebben voor nieuw, voor dat wat zich laat vinden, voor dat wat jij schept."
- Irene de Wolf
